بررسی نقش مهارت‌های یادگیری الکترونیکی بر رضایت و موفقیت تحصیلی دانشجویان مجازی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش مهارت‌های یادگیری الکترونیکی بر رضایت و موفقیت تحصیلی دانشجویان مجازی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مرکز آموزش مجازی دانشگاه تهران و موسسه آموزش عالی مهر البرز هستند که از طریق روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 338 دانشجو به‌عنوان نمونه انتخاب‌شده‌اند. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است و برای جمع‌آوری داده‌های موردنیاز از دو پرسشنامه محقق ساخته، آزمون سنجش آمادگی یادگیری الکترونیکی و آزمون رضایت تحصیلی استفاده شده است. روایی محتوایی این دو آزمون از طریق اعمال نظرات هفت نفر از متخصصان آموزش مجازی و پایایی آن‌ها پس از اجرای آزمایشی در بین 60 نفر دانشجو، با محاسبه آلفای کرانباخ به ترتیب 0.84 و 0.87 به دست آمد. همچنین برای سنجش موفقیت تحصیلی از معدل پیشرفت تحصیلی دانشجویان استفاده گردید. تحلیل یافته‌های این پژوهش با استفاده از آزمون T، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که میزان مهارت‌های دانشجویان در حد متوسط، رضایت تحصیلی در حد متوسط و موفقیت تحصیلی آن‌ها در حد خوب بوده است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مهارت‌های فراشناختی و شناختی با موفقیت تحصیلی همبستگی وجود دارد. همچنین این پژوهش نشان می‌دهد که بین مهارت‌های فراشناختی و شناختی با رضایت تحصیلی همبستگی وجود دارد و بین متغیرهای مهارت‌های فناورانه و مهارت‌های ارتباطی با موفقیت و رضایت تحصیلی ارتباط قابل‌ملاحظه‌ای مشاهده نشد. سهم مهارت‌های فراشناختی در پیش‌بینی موفقیت تحصیلی دانشجویان 32.8 درصد و سهم مهارت‌های شناختی 11.5 درصد می‌باشد. همچنین سهم مهارت‌های فراشناختی در پیش‌بینی رضایت تحصیلی دانشجویان 50 درصد و سهم مهارت‌های شناختی 17.5 درصد می‌باشد.